< Psalmów 41 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan.
In finem, Psalmus ipsi David. Beatus qui intelligit super egenum, et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
2 Pan go będzie strzegł, i żywić go będzie; błogosławony będzie na ziemi, ani go poda na wolę nieprzyjaciół jego.
Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra: et non tradat eum in animam inimicorum eius.
3 Pan go posili na łożu niemocy jego; wszystko leżenie jego odmieni w chorobie jego.
Dominus opem ferat illi super lectum doloris eius: universum stratum eius versasti in infirmitate eius.
4 Jam rzekł: Panie! zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom tobie zgrzeszył.
Ego dixi: Domine miserere mei: sana animam meam, quia peccavi tibi.
5 Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?
Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen eius?
6 Jeźli też który z nich przychodzi, aby mię nawiedził, tedy na zdradzie mówi; serce jego zgromadza sobie nieprawość, a precz odszedłszy roznosi.
Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur, cor eius congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras, et loquebatur
7 Społem przeciwko mnie szepczą wszyscy, którzy mię mają w nienawiści, a myślą złe o mnie,
in idipsum. Adversum me susurrabant omnes inimici mei: adversum me cogitabant mala mihi.
8 Mówiąc: Pomsta się nań za niezbożność wylała, a iż się położył, więcej nie wstanie.
Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adiiciet ut resurgat?
9 Także i ten, z którymem żył w pokoju, któremum ufał, który chleb mój jadał, podniósł piętę przeciwko mnie.
Etenim homo pacis meæ, in quo speravi: qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
10 Ale ty, Panie! zmiłuj się nademną, a podnieś mię, i oddam im.
Tu autem Domine miserere mei, et resuscita me: et retribuam eis.
11 A przez to poznam, że się kochasz we mnie, gdy się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój ze mnie.
In hoc cognovi quoniam voluisti me: quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
12 Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.
Me autem propter innocentiam suscepisti: et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
13 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki. Amen, Amen.
Benedictus Dominus Deus Israel a sæculo, et usque in sæculum: fiat, fiat.

< Psalmów 41 >