Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Ry Iehovà, ko mitrevok’ahy ami’ty fifombo’o; naho ko andilova’o ami’ty fiforoforoa’o.
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Fa mitsamantake amako o ana-pale’oo, vaho manindry ahy ty fità’o.
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Tararèñe ty fiaiko te hatorifiha’o, naho po-pijanganañe o taolakoo, ty amy tahikoy.
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Fa nalipo’ o hakeokoo ty lohako, hoe kilankañe mavesatse tsy leoko.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Mantiñe naho miborake o ferekoo ty amy hadagolako.
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Mihohokohoke iraho naho mibokoke, toe mandala lomoñandro.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Lifo-pihobobohañe ty vaniako, tsy aman-kajangañe ty sandriko.
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Volevole iraho, loho demoke, miñeoñeoñe ty fioremeñan-troko.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
O Talè, fonga añatrefa’o eo ty fisalalàko, naho tsy mietak’ ama’o ty fiselekaiñako.
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Midebodebo ty troko, milesa ty haozarako; naho nieng’ahiko ty hazavà’ o masokoo.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Ampiesoñe’ i angorosiko o mpiamakoo naho o rañekoo; naho mitrobàke ey o longokoo.
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Nampidreñafe’ o mipay ty fiaikoo fandrike iraho, ikililia’ o mipay hijoy ahikoo, toe ikinia’e hakalitahañe lomoñandro.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
F’ie manahake te giñe, tsy mahatsanoñe iraho, hoe bobo kanao tsy mahasoka-bava.
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Eka, manahake ondaty valagìñe, tsy aman-dietse am-palie.
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Ihe ry Iehovà ro fisalalàko, toe hanoiñe irehe ry Talè Andrianañahareko.
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Fa inao ty ahy: Tsy mone hirebeke iareo, ke hirengevoke te midorasitse o tombokoo.
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Toe veka’e hikorovoke iraho, amako lomoñandro ty fanaintaiñako.
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Toe iantofako o hakeokoo; naho lifo-kasosorañe ty amo tahikoo.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
Fe maozatse naho mahasibeke o rafelahikoo, maro ty malaiñe ahy tsy vente’e,
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
aa kanao valea’iareo raty ty soa, heje’ iareo ty fañorihako ty hasoa.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Ko mamorintseñ’ ahy ry Iehovà, ko mitotse amako ry Andrianañahareko,
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Malisà hañimb’ ahy ry Talè, Fandrombahañ’ ahy.
