Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
