Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
intende in adiutorium meum Domine salutis meae
