Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Salmo di Davide. Per far ricordare. O Eterno, non mi correggere nella tua ira, e non castigarmi nel tuo cruccio!

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Poiché le tue saette si sono confitte in me, e la tua mano m’è calata addosso.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Non v’è nulla d’intatto nella mia carne a cagion della tua ira; non v’è requie per le mie ossa a cagion del mio peccato.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Poiché le mie iniquità sorpassano il mio capo; son come un grave carico, troppo pesante per me.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Le mie piaghe son fetide e purulenti per la mia follia.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Io son tutto curvo e abbattuto, vo attorno tuttodì vestito a bruno.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Poiché i miei fianchi son pieni d’infiammazione, e non v’è nulla d’intatto nella mia carne.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Son tutto fiacco e rotto; io ruggisco per il fremito del mio cuore.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Signore, ogni mio desiderio è nel tuo cospetto, e i miei sospiri non ti son nascosti.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Il mio cuore palpita, la mia forza mi lascia, ed anche la luce de’ miei occhi m’è venuta meno.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

I miei amici, i miei compagni stan lontani dalla mia piaga, e i miei prossimi si fermano da lungi.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Quelli che cercan la mia vita mi tendono reti, e quelli che procurano il mio male proferiscon cose maligne e tutto il giorno meditano frodi.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Ma io, come un sordo, non odo: son come un muto che non apre la bocca.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Son come un uomo che non ascolta, e nella cui bocca non è replica di sorta.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Poiché, in te io spero, o Eterno; tu risponderai, o Signore, Iddio mio!

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Io ho detto: Non si rallegrino di me; e quando il mio piè vacilla, non s’innalzino superbi contro a me.

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Perché io sto per cadere, e il mio dolore è del continuo davanti a me.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Io confesso la mia iniquità, e sono angosciato per il mio peccato.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Ma quelli che senza motivo mi sono nemici sono forti, quelli che m’odiano a torto son moltiplicati.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Anche quelli che mi rendon male per bene sono miei avversari, perché seguo il bene.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

O Eterno, non abbandonarmi; Dio mio, non allontanarti da me;

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

affrettati in mio aiuto, o Signore, mia salvezza!