Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Mazmur Daud waktu mempersembahkan kurban peringatan. TUHAN, jangan menghukum aku dalam kemarahan-Mu, jangan menyiksa aku dalam kemurkaan-Mu.

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Panah-Mu menembus melukai tubuhku, tangan-Mu terasa berat menekan aku.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Aku sakit parah karena kemarahan-Mu; tak ada yang sehat pada tubuhku karena dosaku.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Aku tenggelam dalam banjir kesalahanku, beban dosaku terlalu berat bagiku.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Luka-lukaku bernanah dan berbau busuk, karena aku telah berlaku bodoh.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Aku tertunduk dan terbungkuk, sepanjang hari aku murung dan sedih.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Demam membakar tubuhku, tak ada yang sehat pada badanku.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Aku remuk-redam dan kehabisan tenaga, aku merintih karena hatiku resah.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

TUHAN, Engkau tahu segala keinginanku, keluh kesahku tidak tersembunyi bagi-Mu.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Jantungku berdebar-debar, tenagaku hilang, mataku sudah menjadi pudar.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Handai-taulanku menghindar karena penyakitku, bahkan kaum kerabatku menjauhi aku.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Orang yang ingin membunuh aku memasang jerat bagiku; yang ingin mencelakakan aku mengancam hendak menumpas aku.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Tetapi aku seperti orang tuli yang tidak mendengar, seperti orang bisu yang tidak bicara.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Sungguh, aku seperti orang yang tidak mendengar, dan karena itu tidak membantah.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Tetapi aku berharap kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau, TUHAN Allahku, menjawab aku.

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Jangan biarkan musuhku senang melihat kesusahanku, jangan biarkan mereka membual bila aku goyah.

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Aku hampir saja jatuh, terus menerus aku kesakitan.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Aku mengakui dosa-dosaku; hatiku cemas memikirkan kesalahanku.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Orang-orang yang memusuhi aku banyak dan kuat, mereka membenci cara hidupku.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Orang yang membalas kebaikan dengan kejahatan memusuhi aku karena aku melakukan yang baik.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Ya TUHAN, jangan meninggalkan aku, jangan jauh daripadaku, ya Allahku.

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

Datanglah segera menolong aku, ya TUHAN penyelamatku.