Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Zabura ta Dawuda. Roƙo ne. Ya Ubangiji, kada ka tsawata mini cikin fushinka ko ka hore ni cikin hasalarka.

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Gama kibiyoyinka sun soke ni, hannunka kuma ya fāɗo a kaina.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Saboda hasalarka babu lafiya a jikina; ƙasusuwana ba lafiya saboda zunubina.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Laifofina sun mamaye ni kamar nauyin da ya sha ƙarfin ɗauka.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Miyakuna sun ruɓe suna kuma wari saboda wawancina na zunubi.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

An tanƙware ni aka kuma ƙasƙantar da ni; dukan yini ina ta kuka.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Bayana yana fama da zazzaɓi; babu lafiya a jikina.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Na gaji sharkaf an kuma ragargaza ni; ina nishi da wahala a cikin zuciyata.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Dukan bukatata tana a shimfiɗe a gabanka, ya Ubangiji; ajiyar zuciyata ba ta ɓoyuwa daga gare ka.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Zuciyata na bugu, ƙarfina kuma ya ƙare, har ma haske ya rabu da idanuna.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Abokaina da maƙwabtana sun guje ni saboda miyakuna; maƙwabtana ba sa zuwa kusa.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Waɗanda suke neman raina sun sa tarkonsu, waɗanda suke so su cuce ni suna zance lalatar da ni; yini sukutum suna ƙulla mini maƙarƙashiya.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Ni kamar kurma ne, wanda ba ya ji, kamar bebe, wanda ba ya iya buɗe bakinsa.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Na zama kamar mutumin da ba ya ji, wanda bakinsa ba ya iya ba da amsa.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Na dogara gare ka, ya Ubangiji; za ka amsa, ya Ubangiji Allahna.

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Gama na ce, “Kada ka bar su su yi farin ciki a kaina ko su yi kirari a kaina sa’ad da ƙafata ta yi santsi.”

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Gama ina gab da fāɗuwa, kuma cikin azaba nake kullum.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Na furta laifina; na damu da zunubina.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Da yawa ne masu gāba da ni da ƙarfi; waɗanda suke kina ba dalili sun yi yawa.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Waɗanda suke sāka alherina da mugunta, suna cin zarafina sa’ad da nake bin abin da yake daidai.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Ya Ubangiji, kada ka yashe ni; kada ka yi nesa da ni, ya Allahna.

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

Zo da sauri ka taimake ni, Ya Ubangiji Mai Cetona.