Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Ein Lied; von David, zum Erlernen. Bestraf mich nicht in Deinem Zorne, Herr! In Deinem Grimme züchtige mich nicht noch mehr!

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Denn Deine Pfeile sind gar tief in mich gedrungen, und Deine Hand liegt schwer auf mir.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

An meinem Fleische ist nichts heil ob Deinem Zorn, nichts unversehrt an meinem Leib ob meiner Sünde.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Denn meine Sünden übersteigen mir das Haupt, sind mir zu schwer, wie eine ungeheure Last.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Und eiternd faulen meine Wunden um meiner Torheit willen.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Ich winde mich und krümme mich so heftig und allzeit gehe ich betrübt einher.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

In meinem Innern wühlt der Brand; an meinem Leib ist nichts Gesundes.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Ich bin gelähmt, zermalmt und stöhne; mir klopft das Herz.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Vor Dir liegt jeder meiner Wünsche offen, Herr; mein Seufzen ist Dir nicht verborgen.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Mir pocht das Herz und steht mir still, und meine Kraft, mein Augenlicht versagen mir den Dienst.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Die Freunde und Gefährten treten zurück vor meiner Plage; fern stehen die Verwandten mir.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Die auf mein Leben lauern, legen Schlingen, und die mein Unglück suchen, drohen mit Verderben und schmieden täglich Ränke.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Und ich? Ich bin wie taub und höre nichts, bin wie ein Stummer, der den Mund nicht öffnet,

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

bin wie ein Mensch, der nichts versteht und keinen Widerspruch im Munde führt.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Denn ich vertraue, Herr, auf Dich; Du Herr, mein Gott, wirst Rede stehen,

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Weil ich mir sag, sie dürfen meiner nimmer spotten, und glitte aus mein Fuß, nicht über mich frohlocken.

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Schon bin ich ja dem Falle nah, stets meiner Schwäche mir bewußt.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Denn ich bekenne meine Schuld und gräme mich um meine Sünde.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Doch zahlreich sind, die unverschuldet mich befeinden, und viele, die mich grundlos hassen,

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

und die mit Bösem Gutes mir vergelten, mich lästern, daß ich nach dem Guten strebe.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Verlaß mich nicht, o Herr! Mein Gott, entfern Dich nicht von mir!

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

Zu meinem Schutze schnell herbei! Zu Hilfe, Herr!