Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Psaume de David. Pour souvenir. Éternel! Ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Car tes flèches m’ont atteint, Et ta main s’est appesantie sur moi.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Il n’y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, Il n’y a plus de vigueur dans mes os à cause de mon péché.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Car mes iniquités s’élèvent au-dessus de ma tête; Comme un lourd fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Mes plaies sont infectes et purulentes, Par l’effet de ma folie.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Je suis courbé, abattu au dernier point; Tout le jour je marche dans la tristesse.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Car un mal brûlant dévore mes entrailles, Et il n’y a rien de sain dans ma chair.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Je suis sans force, entièrement brisé; Le trouble de mon cœur m’arrache des gémissements.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Seigneur! Tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Mon cœur est agité, ma force m’abandonne, Et la lumière de mes yeux n’est plus même avec moi.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Mes amis et mes connaissances s’éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à l’écart.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; Ceux qui cherchent mon malheur disent des méchancetés, Et méditent tout le jour des tromperies.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Et moi, je suis comme un sourd, je n’entends pas; Je suis comme un muet, qui n’ouvre pas la bouche.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Je suis comme un homme qui n’entend pas, Et dans la bouche duquel il n’y a point de réplique.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Éternel! C’est en toi que j’espère; Tu répondras, Seigneur, mon Dieu!

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Car je dis: Ne permets pas qu’ils se réjouissent à mon sujet, Qu’ils s’élèvent contre moi, si mon pied chancelle!

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Car je reconnais mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Et mes ennemis sont pleins de vie, pleins de force; Ceux qui me haïssent sans cause sont nombreux.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Ils me rendent le mal pour le bien; Ils sont mes adversaires, parce que je recherche le bien.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Ne m’abandonne pas, Éternel! Mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi!

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

Viens en hâte à mon secours, Seigneur, mon salut!