Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
“A psalm of David. To bring to remembrance.” O LORD! rebuke me not in thy wrath, Nor chasten me in thy hot displeasure!
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
For thine arrows have deeply pierced me, And thy hand hath been heavy upon me.
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
There is no soundness in my flesh, because of thine anger; Nor rest in my bones, because of my sin.
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
For my iniquities have gone over my head; Like a heavy burden, they are more than I can bear.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
My wounds putrefy and are loathsome on account of my folly.
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
I am bent; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
For my loins are full of burning heat, And there is no soundness in my flesh.
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
I am weakened and bruised exceedingly; I roar by reason of the disquietude of my heart.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
O Lord! thou knowest all my desire, And my groaning is not hidden from thee!
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
My heart panteth; my strength faileth me; The very light of my eyes is gone from me.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
My friends and acquaintance keep aloof from my woe, And my kinsmen stand afar off:
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
While they who seek my life lay snares for me; They who seek my hurt threaten destruction, And meditate deceit all the day long.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
But I, like a deaf man, hear not; And, like a dumb man, open not my mouth.
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
I am like one who heareth nothing, And in whose mouth is no reply.
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
For in thee, O LORD! do I put my trust; Thou wilt hear, O Lord, my God!
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
For I have prayed, “Let them not rejoice over me; Let them not exult at the slipping of my feet!”
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
For I am ready to fall, And my pain doth never leave me;
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
For I confess my iniquity, And am troubled on account of my sin.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
But my enemies flourish and are strong; They who hate me without cause are multiplied.
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
They who repay good with evil are my enemies, Because I follow that which is good.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Forsake me not, O LORD! O my God! be not far from me!
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Make hast to mine aid, O Lord, my salvation!
