Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
