Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

En Salme af David. Lehazkir.

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!