Psalmów 37
1 Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.
2 Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
Quoniam tamquam fœnum velociter arescent: et quemadmodum olera herbarum cito decident.
3 Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.
4 Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.
5 Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.
6 I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:
7 Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.
8 Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
Desine ab ira, et derelinque furorem: noli æmulari ut maligneris.
9 Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.
10 Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quæres locum eius, et non invenies.
11 Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
12 Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.
13 Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.
14 Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut deiiciant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.
15 Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.
16 Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.
17 Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.
18 Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in æternum erit.
19 Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
20 Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.
21 Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et tribuet.
22 Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.
23 Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.
24 Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.
25 Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quærens panem.
26 Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.
27 Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in sæculum sæculi.
28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.
29 Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.
30 Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.
31 Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.
32 Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
Considerat peccator iustum: et quærit mortificare eum.
33 Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.
34 Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.
35 Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.
36 Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
Et transivi, et ecce non erat: et quæsivi eum, et non est inventus locus eius.
37 Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
Custodi innocentiam, et vide æquitatem: quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.
38 Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
Iniusti autem disperibunt simul: reliquiæ impiorum interibunt.
39 Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.
40 Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.
Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.
