Psalmów 37
1 Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!
2 Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.
3 Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!
4 Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.
5 Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.
6 I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.
7 Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!
8 Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!
9 Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.
10 Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.
11 Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.
12 Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.
13 Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.
14 Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.
15 Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.
16 Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.
17 Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.
18 Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.
19 Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.
20 Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.
21 Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.
22 Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.
23 Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.
24 Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.
25 Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.
26 Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.
27 Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.
28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.
29 Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.
30 Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.
31 Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.
32 Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.
33 Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.
34 Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.
35 Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.
36 Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.
37 Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!
38 Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.
39 Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.
40 Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.
Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.
