< Psalmów 35 >
1 Psalm Dawidowy. Rozpieraj się, Panie! z tymi, którzy się ze mną spierają; a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.
For David himself. Judge thou, O Lord, them that wrong me: overthrow them that fight against me.
2 Porwij pukierz i tarczę, a powstań na ratunek mój.
Take hold of arms and shield: and rise up to help me.
3 Dobądź włóczni, a staw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują. Rzeczże duszy mojej: Jam jest zbawieniem twojem.
Bring out the sword, and shut up the way against them that persecute me: say to my soul: I am thy salvation.
4 Niech będą pohańbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.
Let them be confounded and ashamed that seek after my soul. Let them be turned back and be confounded that devise against me.
5 Niech będą jako plewy przed wiatrem, a Anioł Pański niechaj ich rozproszy.
Let them become as dust before the wind: and let the angel of the Lord straiten them.
6 Niech będzie droga ich ciemna i śliska, Anioł Pański niech ich goni.
Let their way become dark and slippery; and let the angel of the Lord pursue them.
7 Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.
For without cause they have hidden their net for me unto destruction: without cause they have upbraided my soul.
8 Niechaj na nich przyjdzie spustoszenie, którego się nie spodziewali; a sieć ich, którą zastawili, niech ich ułowi na zginienie, a niech w nią wpadną.
Let the snare which he knoweth not come upon him: and let the net which he hath hidden catch him: and let the net which he hath hidden catch him: and into that very snare let them fall.
9 Ale dusza moja niech się rozraduje w Panu, niech się rozweseli w zbawieniu jego.
But my soul shall rejoice in the Lord; and shall be delighted in his salvation.
10 Tedy wszystkie kości moje rzeką: Panie! któż podobny tobie? który wyrywasz utrapionego od mocniejszego nadeń, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.
All my bones shall say: Lord, who is like to thee? Who deliverest the poor from the hand of them that are stronger than he; the needy and the poor from them that strip him.
11 Powstawają świadkowie fałszywi, a o czem nie wiem, pytają mię.
Unjust witnesses rising up have asked me things I knew not.
12 Oddawają mi złem za dobre, chcąc mię pozbawić duszy mojej,
They repaid me evil for good: to the depriving me of my soul.
13 Chociażem się ja w wór obłóczył, gdy oni chorowali; trapiłem postem duszę moję, i modliłem się często sam u siebie za nimi.
But as for me, when they were troublesome to me, I was clothed with haircloth. I humbled my soul with fasting; and my prayer shall be turned into my bosom.
14 Jako do przyjaciela, jako do brata mego, ustawiczniem chadzał; poniżałem się jako ten, który się smuci, chodząc po matce w żałobie.
As a neighbour and as an own brother, so did I please: as one mourning and sorrowful so was I humbled.
15 Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.
But they rejoiced against me, and came together: scourges were gathered together upon me, and I knew not.
16 Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.
They were separated, and repented not: they tempted me, they scoffed at me with scorn: they gnashed upon me with their teeth.
17 Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moję od zguby ich, od lwiąt jedynaczkę moję.
Lord, when wilt thou look upon me? rescue thou soul from their malice: my only one from the lions.
18 Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.
I will give thanks to thee in a great church; I will praise thee in a strong people.
19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.
Let not them that are my enemies wrongfully rejoice over me: who have hated me without cause, and wink with the eyes.
20 Albowiem nie mówią o pokoju; ale przeciwko spokojnym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.
For they spoke indeed peaceably to me; and speaking in the anger of the earth they devised guile.
21 Owszem, rozdzierają na mię gębę swą, mówiąc: Ehej! ehej! widzić to oko nasze.
And they opened their mouth wide against me; they said: Well done, well done, our eyes have seen it.
22 Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.
Thou hast seen, O Lord, be not thou silent: O Lord, depart not from me.
23 Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.
Arise, and be attentive to my judgment: to my cause, my God, and my Lord.
24 Sądź mnie według sprawiedliwości twojej, Panie Boże mój! a niech się nie weselą nademną.
Judge me, O Lord my God according to thy justice, and let them not rejoice over me.
25 Niech nie mówią w sercu swojem: Ehej, duszo masza! niech nie mówią: Pożarliśmy go.
Let them not say in their hearts: It is well, it is well, to our mind: neither let them say: We have swallowed him up.
26 Niechajże będą pohańbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w hańbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.
Let them blush: and be ashamed together, who rejoice at my evils. Let them be clothed with confusion and shame, who speak great things against me.
27 Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.
Let them rejoice and be glad, who are well pleased with my justice, and let them say always: The Lord be magnified, who delights in the peace of his servant.
28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzień chwałę twoję.
Any my tongue shall meditate thy justice, thy praise all the day long.