Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Al Vencedor, sobre Ajelet-sahar el lucero de la mañana. Salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿ Por qué estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no puedo estar en silencio.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Tú empero eres santo, tú que habitas entre las alabanzas de Israel.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

En ti esperaron nuestros padres; esperaron, y tú los salvaste.

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Clamaron a ti, y fueron librados; esperaron en ti, y no se avergonzaron.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Mas yo soy gusano, y no varón; oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Todos los que me ven, escarnecen de mí; estiran los labios, menean la cabeza, diciendo:

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

Remítese al SEÑOR, líbrelo; sálvele él, puesto que en él se complacía.

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Pero tú eres el que me sacó del vientre, el que me haces esperar en ti desde que estaba a los pechos de mi madre.

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Sobre ti fui echado desde la matriz; desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; porque no hay quien ayude.

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Me han rodeado muchos toros; fuertes toros de Basán me han cercado.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Abrieron sobre mí su boca, como león rampante y rugiente.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Heme escurrido como aguas, y todos mis huesos se descoyuntaron; mi corazón fue como cera, desliéndose en medio de mis entrañas.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Como un tiesto se secó mi vigor, y mi lengua se pegó a mi paladar; y me has puesto en el polvo de la muerte.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Porque perros me han rodeado, me ha cercado cuadrilla de malignos; horadaron mis manos y mis pies.

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Contar puedo todos mis huesos; ellos miran, me consideran.

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Partieron entre sí mis vestidos, y sobre mi ropa echaron suertes.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Mas tú, SEÑOR, no te alejes; fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Libra de la espada mi alma; del poder del perro mi vida.

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Sálvame de la boca del león, y de los cuernos de los unicornios líbrame.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Anunciaré tu nombre a mis hermanos; en medio de la congregación te alabaré.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Los que teméis al SEÑOR, alabadle; toda la simiente de Jacob glorificadle; y temed de él, toda la simiente de Israel.

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

Porque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre en espíritu, ni de él escondió su rostro; y cuando clamó a él, le oyó.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

De ti será mi alabanza en la grande congregación; mis votos pagaré delante de los que le temen.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Comerán los humildes, y serán saciados; alabarán al SEÑOR los que le buscan; vivirá vuestro corazón para siempre.

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Se acordarán, y se volverán al SEÑOR todos los términos de la tierra; y se humillarán delante de ti todas las familias de los gentiles.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Porque del SEÑOR es el reino; y él se enseñoreará de los gentiles.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Comerán y adorarán todos los gruesos de la tierra; delante de él se arrodillarán todos los que descienden al polvo, y ninguno puede vivificar su propio alma.

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

La simiente le servirá; será contada al SEÑOR por generación.

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.