Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

¡Dios mío, Dios mío! ¿por qué me has dejado? ¿estás lejos de mi salud, de las palabras de mi gemido?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no hay para mí silencio.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Y tú, santo, habitante, alabanzas de Israel.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

En ti esperaron nuestros padres: esperaron, y los salvaste.

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Clamaron a ti, y fueron librados: esperaron en ti, y no se avergonzaron.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Y yo, gusano, y no varón: vergüenza de hombres y desecho del pueblo.

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Todos los que me ven, escarnecen de mí: echan de los labios, menean la cabeza.

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

Remíte se a Jehová, líbrele, que le quiere bien.

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Empero tú eres el que me sacó del vientre: el que me haces esperar desde los pechos de mi madre.

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Sobre ti estoy echado desde la matriz: desde el vientre de mi madre tú eres mi Dios.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

No te alejes de mí, porque la angustia está cerca: porque no hay quien ayude.

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Rodeáronme muchos toros: fuertes toros de Basán me cercaron.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Abrieron sobre mí su boca, como león que hace presa y que brama.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Como aguas me escurrí, y descoyuntáronse todos mis huesos: mi corazón fue como cera desliéndose en medio de mis entrañas.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Secóse como un tiesto mi vigor, y mi lengua se pegó a mis paladares: y en el polvo de la muerte me has puesto.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Porque me rodearon perros: cercáronme cuadrilla de malignos: horadaron mis manos y mis pies.

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Contaría todos mis huesos: ellos miran, me consideran:

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Partieron entre sí mis vestidos: y sobre mi ropa echaron suertes.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Mas tú, Jehová, no te alejes: fortaleza mía, apresúrate para mi socorro.

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Escapa de la espada mi alma; de poder del perro mi única.

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Sálvame de la boca del león: y de los cuernos de los unicornios óyeme.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Contaré tu nombre a mis hermanos: en medio de la congregación te alabaré.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Los que teméis a Jehová, alabádle; toda la simiente de Jacob, glorificádle; y teméd de él toda la simiente de Israel.

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

Porque no menospreció, ni abominó, la aflicción del pobre, ni escondió su rostro de él: y cuando clamó a él, le oyó.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

De ti será mi alabanza en la grande congregación: mis votos pagaré delante de los que le temen.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Comerán los pobres, y hartarse han: alabarán a Jehová los que le buscan: vivirá vuestro corazón para siempre.

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Acordarse han, y volverse han a Jehová todos los términos de la tierra; y humillarse han delante de ti todas las familias de las gentes.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Porque de Jehová es el reino: y él se enseñoreará de las naciones.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Comieron, y adoraron todos los gruesos de la tierra: delante de él se arrodillaron todos los que descienden al polvo: y sus almas no vivificaron.

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

La simiente le servirá: será contada a Jehová perpetuamente.

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.