Psalmów 22
1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
В конец, о заступлении утреннем, псалом Давиду. Боже, Боже мой, вонми ми, вскую оставил мя еси? Далече от спасения моего словеса грехопадений моих.
2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Боже мой, воззову во дни, и не услышиши, и в нощи, и не в безумие мне.
3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
Ты же во Святем живеши, хвало Израилева.
4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
На Тя уповаша отцы наши: уповаша, и избавил еси я:
5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
к Тебе воззваша, и спасошася: на Тя уповаша, и не постыдешася.
6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
Аз же есмь червь, а не человек, поношение человеков и уничижение людий.
7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
Вси видящии мя поругашамися, глаголаша устнами, покиваша главою:
8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
упова на Господа, да избавит его, да спасет его, яко хощет его.
9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
Яко Ты еси исторгий мя из чрева, упование мое от сосцу матере моея.
10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
К Тебе привержен есмь от ложесн, от чрева матере моея Бог мой еси Ты.
11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Да не отступиши от мене, яко скорбь близ, яко несть помогаяй ми.
12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Обыдоша мя телцы мнози, юнцы тучнии одержаша мя:
13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
отверзоша на мя уста своя, яко лев восхищаяй и рыкаяй.
14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
Яко вода излияхся, и разсыпашася вся кости моя: бысть сердце мое яко воск таяй посреде чрева моего.
15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
Изсше яко скудель крепость моя, и язык мой прильпе гортани моему, и в персть смерти свел мя еси.
16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
Яко обыдоша мя пси мнози, сонм лукавых одержаша мя: ископаша руце мои и нозе мои.
17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
Изчетоша вся кости моя: тии же смотриша и презреша мя.
18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
Разделиша ризы моя себе, и о одежди моей меташа жребий.
19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
Ты же, Господи, не удали помощь твою от мене: на заступление мое вонми.
20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Избави от оружия душу мою, и из руки песии единородную мою.
21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Спаси мя от уст львовых, и от рог единорожь смирение мое.
22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
Повем имя Твое братии моей, посреде церкве воспою Тя.
23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Боящиися Господа, восхвалите Его, все семя Иаковле, прославите Его, да убоится же от Него все семя Израилево:
24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
яко не уничижи, ниже негодова молитвы нищаго, ниже отврати лице Свое от мене, и егда воззвах к Нему, услыша мя.
25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
От Тебе похвала моя, в церкви велицей исповемся Тебе: молитвы моя воздам пред боящимися Его.
26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
Ядят убозии, и насытятся, и восхвалят Господа взыскающии Его: жива будут сердца их в век века.
27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
Помянутся и обратятся ко Господу вси концы земли, и поклонятся пред Ним вся отечествия язык:
28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
яко Господне есть царствие, и Той обладает языки.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
Ядоша и поклонишася вси тучнии земли: пред Ним припадут вси низходящии в землю: и душа моя тому живет.
30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
И семя мое поработает Ему: возвестит Господеви род грядущий:
31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
и возвестят правду Его людем рождшымся, яже сотвори Господь.
