Psalmów 22
1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
in finem pro adsumptione matutina psalmus David Deus Deus meus respice me quare me dereliquisti longe a salute mea verba delictorum meorum
2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Deus meus clamabo per diem et non exaudies et nocte et non ad insipientiam mihi
3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
tu autem in sancto habitas Laus Israhel
4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
in te speraverunt patres nostri speraverunt et liberasti eos
5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
ad te clamaverunt et salvi facti sunt in te speraverunt et non sunt confusi
6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
ego autem sum vermis et non homo obprobrium hominum et abiectio plebis
7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
omnes videntes me deriserunt me locuti sunt labiis moverunt caput
8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
speravit in Domino eripiat eum salvum faciat eum quoniam vult eum
9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
quoniam tu es qui extraxisti me de ventre spes mea ab uberibus matris meae
10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
in te proiectus sum ex utero de ventre matris meae Deus meus es tu
11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
ne discesseris a me quoniam tribulatio proxima est quoniam non est qui adiuvet
12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
circumdederunt me vituli multi tauri pingues obsederunt me
13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens
14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
sicut aqua effusus sum et dispersa sunt universa ossa mea factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei
15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
aruit tamquam testa virtus mea et lingua mea adhesit faucibus meis et in limum mortis deduxisti me
16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
quoniam circumdederunt me canes multi concilium malignantium obsedit me foderunt manus meas et pedes meos
17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
dinumeraverunt omnia ossa mea ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me
18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem
19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum ad defensionem meam conspice
20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam
21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam
22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
narrabo nomen tuum fratribus meis in media ecclesia laudabo te
23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
qui timetis Dominum laudate eum universum semen Iacob magnificate eum
24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
timeat eum omne semen Israhel quoniam non sprevit neque dispexit deprecationem pauperis nec avertit faciem suam a me et cum clamarem ad eum exaudivit me
25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
apud te laus mea in ecclesia magna vota mea reddam in conspectu timentium eum
26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
edent pauperes et saturabuntur et laudabunt Dominum qui requirunt eum vivent corda eorum in saeculum saeculi
27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium
28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
quoniam Dei est regnum et ipse dominabitur gentium
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram
30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
et anima mea illi vivet et semen meum serviet ipsi
31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
adnuntiabitur Domino generatio ventura et adnuntiabunt iustitiam eius populo qui nascetur quem fecit Dominus
