Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Al maestro del coro. Sull'aria: «Cerva dell'aurora». Salmo. Di Davide. «Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato? Tu sei lontano dalla mia salvezza»: sono le parole del mio lamento.

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Dio mio, invoco di giorno e non rispondi, grido di notte e non trovo riposo.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Eppure tu abiti la santa dimora, tu, lode di Israele.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

In te hanno sperato i nostri padri, hanno sperato e tu li hai liberati;

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

a te gridarono e furono salvati, sperando in te non rimasero delusi.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Ma io sono verme, non uomo, infamia degli uomini, rifiuto del mio popolo.

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Mi scherniscono quelli che mi vedono, storcono le labbra, scuotono il capo:

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

«Si è affidato al Signore, lui lo scampi; lo liberi, se è suo amico».

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Sei tu che mi hai tratto dal grembo, mi hai fatto riposare sul petto di mia madre.

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Al mio nascere tu mi hai raccolto, dal grembo di mia madre sei tu il mio Dio.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Da me non stare lontano, poiché l'angoscia è vicina e nessuno mi aiuta.

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Mi circondano tori numerosi, mi assediano tori di Basan.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Spalancano contro di me la loro bocca come leone che sbrana e ruggisce.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Come acqua sono versato, sono slogate tutte le mie ossa. Il mio cuore è come cera, si fonde in mezzo alle mie viscere.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

E' arido come un coccio il mio palato, la mia lingua si è incollata alla gola, su polvere di morte mi hai deposto.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Un branco di cani mi circonda, mi assedia una banda di malvagi; hanno forato le mie mani e i miei piedi,

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

posso contare tutte le mie ossa. Essi mi guardano, mi osservano:

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

si dividono le mie vesti, sul mio vestito gettano la sorte.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Ma tu, Signore, non stare lontano, mia forza, accorri in mio aiuto.

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Scampami dalla spada, dalle unghie del cane la mia vita.

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Salvami dalla bocca del leone e dalle corna dei bufali.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Annunzierò il tuo nome ai miei fratelli, ti loderò in mezzo all'assemblea.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Lodate il Signore, voi che lo temete, gli dia gloria la stirpe di Giacobbe, lo tema tutta la stirpe di Israele;

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

perché egli non ha disprezzato né sdegnato l'afflizione del misero, non gli ha nascosto il suo volto, ma, al suo grido d'aiuto, lo ha esaudito.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Sei tu la mia lode nella grande assemblea, scioglierò i miei voti davanti ai suoi fedeli.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

I poveri mangeranno e saranno saziati, loderanno il Signore quanti lo cercano: «Viva il loro cuore per sempre».

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Ricorderanno e torneranno al Signore tutti i confini della terra, si prostreranno davanti a lui tutte le famiglie dei popoli.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Poiché il regno è del Signore, egli domina su tutte le nazioni.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

A lui solo si prostreranno quanti dormono sotto terra, davanti a lui si curveranno quanti discendono nella polvere. E io vivrò per lui,

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

lo servirà la mia discendenza. Si parlerà del Signore alla generazione che viene;

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

annunzieranno la sua giustizia; al popolo che nascerà diranno: «Ecco l'opera del Signore!».