Psalmów 22
1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
A karmesternek. A Hajnal szarvasünője azerint. Zsoltár Dávidtól. Istenem, Istenem, miért hagytál el engem, távol vannak segítségemtől kiáltásom szavai?
2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Istenem, nappal hívlak és nem felelsz, s éjjel, és nincs számomra csillapulás.
3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
Pedig te szent v agy. lakozol Izraél dicsérő dalai közt;
4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
te benned bíztak őseink, bíztak és te kiszabadítottad őket.
5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
Hozzád kiáltottak és megmenekültek, benned bíztak és nem szégyenültek meg.
6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
De én féreg vagyok és nem férfi, emberek esúfja a népnek megvetettje.
7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
Mind a kik 1átnak, gúnyolódtak rajtam, félrehúzzák az ajkat, fejet ráznak.
8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
Hárítsd az Örökkévalóra! Majd megszabadítja őt, megmenti, mert kedveli őt.
9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
Igen is, te vagy az, a ki anyaméhből kivontál, biztatóm anyámnak emlőin;
10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
te reád vettettem születéstől fogva, anyám méhétől fogva Istenem vagy.
11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Ne légy távol tőlem, mert közel a szorongatás, mert nincs, a ki segít.
12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Környékeztek engem tulkok, sokan, Básán bikái hekerítottek engem;
13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
fölnyitották reám szájuhat, akár széttépő és ordító oroszlán.
14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
Mint a. víz, öntettem ki, szétváltak mind a csontjaim; olyan lett szívem, mint a viasz, elolvadt belsőmben.
15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
Kiszáradt mint cserép az erőm, nyelvem oda tapasztva szájkapcsaimhoz: halál porába fektetsz engemet.
16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
Mert környékeztek engem ebek, gonosztevők hordája körülfogott engem, mint oroszlán, kezeimen és lábaimon;
17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
megazámlálhatom mind a csontjaimat: ők tekintenek, néznek reám.
18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
Szétosztják maguk közt ruháimat, és öltözetemre sorsot vetnek.
19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
Te pedig, Örökkévaló, ne légy távol, én erősségem, segítségemre siess!
20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Mentsd meg a kardtól lelkemet, ebnek hatalmától magános lelkemet.
21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Segíts meg engem oroszlán szájából és rémek szarvaitól – vajha meghallgatnál!
22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
Hadd beszéljem el nevedet testvéreimnek, gyülekezet közepette dicsérlek téged.
23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Istenfélők ti, dícsérjétek őt, Jákób egész magzatja, tiszteljétek őt és remegjetek tőle, Izraél egész magzatja!
24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
Mert nem vetette meg és nem utálta meg a nyomorúnak nyomorát és nem rejtette el arczát előle, és mikor fohászhodott hozzá, hallgatott rá.
25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
Tőled való dicsérő dalom nagy gyülekezetben, fogadásaímat megfizetem azok előtt, kik őt félik.
26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
Egyenek az alázatosak és lakjanak jól, dicsérjék az Örökkévalót, kik őt keresik éledjen fel szívetek mindétig!
27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
Megemlékeznek róla és megtérnek az Örökkévalóhoz mind a föld szélei, és leborulnak előtted mind a nemzetek családjai.
28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
Mert az Örökkévalóé a. királyság, s ő uralkodik a nemzeteken.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
Ettek és leborúltak mind a föld kövérjei; előtte letérdelnek mind a porba sülyedők, és a ki lelkét nem tartotta fönn.
30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
Ivadék fogja őt szolgální, elbeszélnek majd az Lrról a nemzedékneh;
31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
jönnek majd és hirdetik igazságát a születendő népnek, hogy ő cselekedte!
