Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Dem Musikmeister, nach “Hirschkuh der Morgenröte.” Ein Psalm Davids. Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen - fern von Hilfe für mich, von den Worten, die ich stöhne?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

“Mein Gott!” rufe ich tagsüber, doch du antwortest nicht, und bei Nacht, ohne daß ich Beruhigung fände.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Und du bist doch der Heilige, der über den Lobliedern Israels thront.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

Auf dich vertrauten unsere Väter, vertrauten, und du errettetest sie.

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Zu dir schrieen sie und wurden errettet, auf dich vertrauten sie und wurden nicht zu Schanden.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Ich aber bin ein Wurm und kein Mensch, ein Hohn der Leute und vom Volke verachtet!

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Alle, die mich sehen, spotten über mich, verziehen die Lippe, schütteln den Kopf.

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

“Wälze deine Sache auf Jahwe! Er mag ihn erretten, mag ihn herausreißen; er hat ja Gefallen an ihm!”

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Ja, du bist's, der mich hervorzog aus dem Mutterschoß, an meiner Mutter Brüsten mich sorglos liegen ließ!

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Auf dich war ich geworfen von Mutterleibe an, vom Schoße meiner Mutter an bist du mein Gott.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Sei nicht fern von mir, denn Bedrängnis ist nahe, denn es giebt keinen Helfer.

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Mich umgeben starke Farren, die Stiere Basans umzingeln mich.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Sie sperren ihren Rachen wider mich auf, wie ein reißender und brüllender Löwe.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Wie Wasser bin ich hingegossen, und alle meine Gebeine sind auseinandergegangen. Mein Herz ist wie zu Wachs geworden, zerflossen in meinem Innern.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Mein Gaumen ist ausgetrocknet gleich einer Scherbe, meine Zunge angeklebt an meinen Schlund, und in den Todesstaub wirst du mich legen.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Denn Hunde umgeben mich, eine Rotte von Bösewichtern umkreist mich, dem Löwen gleich meine Hände und Füße.

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Ich kann alle meine Gebeine zählen; sie blicken her, schauen ihre Lust an mir.

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Sie teilen meine Kleider unter sich und werfen das Los über mein Gewand.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Du aber, Jahwe, sei nicht fern! Meine Stärke, eile mir zu Hilfe!

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Errette mich vom Schwert, aus Hundesgewalt meine Einsame!

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Hilf mir aus dem Rachen des Löwen und aus der Wildochsen Hörnern - erhörst du mich.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Ich will deinen Namen meinen Brüdern verkünden, inmitten der Gemeinde will ich dich preisen.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Die ihr Jahwe fürchtet, preiset ihn! Aller Same Jakobs, ehret ihn, und scheut euch vor ihm, aller Same Israels!

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

Denn er hat das Elend des Elenden nicht verschmäht und nicht verachtet und sein Antlitz nicht vor ihm verborgen, und als er zu ihm schrie, hat er gehört.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Von dir geht mein Lobpreis aus in großer Versammlung; meine Gelübde will ich bezahlen angesichts derer, die ihn fürchten.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Elende werden essen und satt werden; preisen werden Jahwe, die ihn suchen: Euer Herz lebe auf für immer!

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Alle Enden der Erde werden's inne werden und sich zu Jahwe bekehren, und vor dir sich niederwerfen alle Geschlechter der Heiden.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Denn Jahwe gehört das Königtum, und er herrscht über die Heiden.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Nur vor ihm werden sich niederwerfen alle Fetten der Erde, vor ihm sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren. Und wer seine Seele nicht am Leben erhielt,

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

dessen Same wird ihm dienen. Man wird erzählen vom Herrn dem kommenden Geschlecht

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

und verkündigen wird man von seiner Gerechtigkeit dem Volke, das geboren werden soll, daß er es ausgeführt!