Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Au chef des chantres. Sur “Biche de l’aurore”. Psaume de David. Mon Dieu! Mon Dieu! Pourquoi m’as-tu abandonné, Et t’éloignes-tu sans me secourir, sans écouter mes plaintes?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Mon Dieu! Je crie le jour, et tu ne réponds pas; La nuit, et je n’ai point de repos.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Pourtant tu es le Saint, Tu sièges au milieu des louanges d’Israël.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

En toi se confiaient nos pères; Ils se confiaient, et tu les délivrais.

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Ils criaient à toi, et ils étaient sauvés; Ils se confiaient en toi, et ils n’étaient point confus.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Et moi, je suis un ver et non un homme, L’opprobre des hommes et le méprisé du peuple.

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Tous ceux qui me voient se moquent de moi, Ils ouvrent la bouche, secouent la tête:

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

Recommande-toi à l’Éternel! L’Éternel le sauvera, Il le délivrera, puisqu’il l’aime!

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Oui, tu m’as fait sortir du sein maternel, Tu m’as mis en sûreté sur les mamelles de ma mère;

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Dès le sein maternel j’ai été sous ta garde, Dès le ventre de ma mère tu as été mon Dieu.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Ne t’éloigne pas de moi quand la détresse est proche, Quand personne ne vient à mon secours!

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

De nombreux taureaux sont autour de moi, Des taureaux de Basan m’environnent.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Ils ouvrent contre moi leur gueule, Semblables au lion qui déchire et rugit.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Je suis comme de l’eau qui s’écoule, Et tous mes os se séparent; Mon cœur est comme de la cire, Il se fond dans mes entrailles.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Ma force se dessèche comme l’argile, Et ma langue s’attache à mon palais; Tu me réduis à la poussière de la mort.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Car des chiens m’environnent, Une bande de scélérats rôdent autour de moi, Ils ont percé mes mains et mes pieds.

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Je pourrais compter tous mes os. Eux, ils observent, ils me regardent;

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Ils se partagent mes vêtements, Ils tirent au sort ma tunique.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Et toi, Éternel, ne t’éloigne pas! Toi qui es ma force, viens en hâte à mon secours!

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Protège mon âme contre le glaive, Ma vie contre le pouvoir des chiens!

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Sauve-moi de la gueule du lion, Délivre-moi des cornes du buffle!

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Je publierai ton nom parmi mes frères, Je te célébrerai au milieu de l’assemblée.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Vous qui craignez l’Éternel, louez-le! Vous tous, postérité de Jacob, glorifiez-le! Tremblez devant lui, vous tous, postérité d’Israël!

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

Car il n’a ni mépris ni dédain pour les peines du misérable, Et il ne lui cache point sa face; Mais il l’écoute quand il crie à lui.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Tu seras dans la grande assemblée l’objet de mes louanges; J’accomplirai mes vœux en présence de ceux qui te craignent.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Les malheureux mangeront et se rassasieront, Ceux qui cherchent l’Éternel le célébreront. Que votre cœur vive à toujours!

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Toutes les extrémités de la terre penseront à l’Éternel et se tourneront vers lui; Toutes les familles des nations se prosterneront devant ta face.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Car à l’Éternel appartient le règne: Il domine sur les nations.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Tous les puissants de la terre mangeront et se prosterneront aussi; Devant lui s’inclineront tous ceux qui descendent dans la poussière, Ceux qui ne peuvent conserver leur vie.

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

La postérité le servira; On parlera du Seigneur à la génération future.

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

Quand elle viendra, elle annoncera sa justice, Elle annoncera son œuvre au peuple nouveau-né.