Psalmów 22
1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
“For the leader of the music. To the tune of “The hind of the morning.” A psalm of David.” My God, my God! why hast thou forsaken me? Why so far from mine aid, and from the words of my cry?
2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
O my God! I cry during the day, but thou hearest not; In the night also, but I have no rest.
3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
And yet thou art holy, Dwelling amid the praises of Israel!
4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
Our fathers trusted in thee; They trusted, and thou didst save them.
5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
They called upon thee, and were delivered; They trusted in thee, and were not put to shame.
6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
But I am a worm, and not a man; The reproach of men, and the scorn of the people.
7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
All who see me scoff at me; They open wide the lips; they shake the head.
8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
“He trusted in the LORD, let him help him; Let him deliver him, since he delighted in him!”
9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
Surely thou art he that didst bring me into the world; Thou didst make me lie secure upon my mother's breast!
10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
Upon thee have I cast myself from my birth; Thou hast been my God from my earliest breath!
11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Oh, be not far from me, for trouble is near; For there is none to help!
12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Many bulls surround me; Strong bulls of Bashan close me in on every side.
13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
They open their mouths wide against me, Like a ravening and roaring lion.
14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
I am poured out like water, And all my bones are out of joint; My heart is become like wax; It melteth in my bosom.
15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
My strength is dried up like an earthen vessel, And my tongue cleaveth to my jaws; Thou hast brought me to the dust of death!
16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
For dogs have surrounded me; Bands of evil-doers have encompassed me, —Like lions my hands and my feet.
17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
I can count all my bones; They gaze, and feast their eyes upon me.
18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
They divide my garments among them, And for my vesture they cast lots.
19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
But be not thou far from me, O LORD! O my strength! make haste to mine aid!
20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Deliver my life from the sword; My blood from the power of the dog;
21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Save me from the lion's mouth; Shield me from the horns of the buffaloes!
22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
I will proclaim thy name to my brethren; In the midst of the congregation will I praise thee.
23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Praise him, ye worshippers of Jehovah! Extol him, all ye race of Jacob. And fear him, all ye race of Israel!
24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
For he hath not despised nor abhorred the misery of the afflicted. Nor hath he hid his face from him; But when he cried unto him, he heard.
25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
My praise shall be of thee in the great congregation; I will pay my vows before them that fear him!
26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
The afflicted shall eat, and be satisfied; They that seek the LORD shall praise him; Your hearts shall be glad for ever and ever!
27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
All the ends of the earth shall remember, and turn to Jehovah; All the families of the nations shall worship before thee!
28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
For the kingdom is Jehovah's; He is the governor of the nations.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
All the rich of the earth shall eat and worship; Before him shall they also bow, who are going down to the dust, Who cannot keep themselves alive.
30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
The future generation shall serve him; The race which is to come shall hear of Jehovah.
31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
They shall come, and declare his righteousness; His mighty deeds to the people that shall be born.
