< Psalmów 22 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
For the end, concerning the morning aid, a Psalm of David. O God, my God, attend to me: why hast thou forsaken me? the account of my transgressions is far from my salvation.
2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
O my God, I will cry to thee by day, but thou wilt not hear: and by night, and [it shall] not [be accounted] for folly to me.
3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
But thou, the praise of Israel, dwellest in a sanctuary.
4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
Our fathers hoped in thee; they hoped, and thou didst deliver them.
5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
They cried to thee, and were saved: they hoped in thee, and were not ashamed.
6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
But I am a worm, and not a man; a reproach of men, and scorn of the people.
7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
All that saw me mocked me: they spoke with [their] lips, they shook the head, [saying],
8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
He hoped in the Lord: let him deliver him, let him save him, because he takes pleasure in him.
9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
For thou art he that drew me out of the womb; my hope from my mother's breasts.
10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
I was cast on thee from the womb: thou art my God from my mother's belly.
11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Stand not aloof from me; for affliction is near; for there is no helper.
12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Many bullocks have compassed me: fat bulls have beset me round.
13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
They have opened their mouth against me, as a ravening and roaring lion.
14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
I am poured out like water, and all my bones are loosened: my heart in the midst of my belly is become like melting wax.
15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
My strength is dried up, like a potsherd; and my tongue is glued to my throat; and thou hast brought me down to the dust of death.
16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
For many dogs have compassed me: the assembly of the wicked doers has beset me round: they pierced my hands and my feet.
17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
They counted all my bones; and they observed and looked upon me.
18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
They parted my garments [among] themselves, and cast lots upon my raiment.
19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
But thou, O Lord, remove not my help afar off: be ready for mine aid.
20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Deliver my soul from the sword; my only-begotten one from the power of the dog.
21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Save me from the lion's mouth; and [regard] my lowliness from the horns of the unicorns.
22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
I will declare thy name to my brethren: in the midst of the church will I sing praise to thee.
23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Ye that fear the Lord, praise him; all ye seed of Jacob, glorify him: let all the seed of Israel fear him.
24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
For he has not despised nor been angry at the supplication of the poor; nor turned away his face from me; but when I cried to him, he heard me.
25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
My praise is of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.
26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
The poor shall eat and be satisfied; and they shall praise the Lord that seek him: their heart shall live for ever.
27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
All the ends of the earth shall remember and turn to the Lord: and all the kindreds of the nations shall worship before him.
28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
For the kingdom is the Lord's; and he is the governor of the nations.
29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
All the fat ones of the earth have eaten and worshipped: all that go down to the earth shall fall down before him: my soul also lives to him.
30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
And my seed shall serve him: the generation that is coming shall be reported to the Lord.
31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
And they shall report his righteousness to the people that shall be born, whom the Lord has made.

< Psalmów 22 >