Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Voor muziekbegeleiding; wijze: De hinde van de dageraad. Een psalm van David. Mijn God, mijn God, zie op mij neer; Waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom houdt Gij U ver van mijn hulp, Ver van mijn jammerklachten, mijn God?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Ik roep overdag, Gij antwoordt niet; Des nachts, maar ik vind geen rust.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Toch troont Gij in het heiligdom, Gij, Israëls hoop!

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

Op U hebben onze vaderen vertrouwd, Op U zich verlaten, Gij hebt ze verlost;

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Tot U geroepen, ze werden gered, Op U gerekend, ze zijn niet beschaamd.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Doch ik ben maar een worm en geen mens, Door de wereld bespot, veracht door het volk;

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Al die mij zien, lachen mij uit, Grijnzen, en schudden meewarig het hoofd:

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

"Hij heeft op Jahweh vertrouwd. Laat Die hem nu helpen, En hem verlossen, wanneer Hij hem liefheeft!"

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Ja, Gij zijt het, die mij uit de schoot hebt genomen, Die mij veilig deedt rusten aan de borst mijner moeder;

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Bij mijn geboorte werd ik op uw knieën gelegd, Gij zijt mijn God van de moederschoot af.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Blijf dus niet verre van mij, Want de nood is nabij, en er is niemand die helpt!

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Bonkige stieren staan om mij heen, Buffels van Basjan omsingelen mij;

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Ze sperren hun muil naar mij open Als verscheurende, brullende leeuwen.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Als water ben ik uitgegoten, Al mijn beenderen zijn ontwricht; Mijn hart is als was, Smelt weg in mijn borst.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Mijn keel is droog als een scherf, Mijn tong kleeft aan mijn gehemelte vast; En in het stof van de dood Strekt Gij mij neer.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Dan komen honden om mij heen, Een bende boosdoeners houdt mij omlegerd; Ze doorboren mijn handen en voeten,

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Al mijn beenderen kan ik tellen. Ze werpen begerige blikken, En gluren mij aan;

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Verdelen mijn kleren onder elkander, En loten om mijn gewaad.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

O Jahweh, blijf toch niet in de verte; Mijn Sterkte, snel mij te hulp!

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Bescherm mijn leven tegen het zwaard, Het enige, dat mij nog rest, tegen de honden;

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Red mij uit de muil van den leeuw, Mij arme, van de hoornen der buffels.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Dan zal ik uw Naam aan mijn broeders verkonden, In de kring der gemeente U prijzen:

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

"Looft Jahweh, gij die Hem vreest, Heel Jakobs geslacht; Brengt Hem ere en siddert voor Hem, Alle kinderen van Israël!"

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

"Want nimmer heeft Hij versmaad of veracht De ellende van den verdrukte; Zijn aanschijn voor hem niet verborgen, Maar hem verhoord, als hij Hem riep!"

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Dit zal mijn danklied voor U zijn In de grote gemeente! Dan zal ik ook mijn belofte vervullen Aan hen, die Hem vrezen:

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

De armen zullen eten, En worden verzadigd; Die Jahweh zoeken, zullen Hem loven. En hun hart zal eeuwig worden verkwikt.

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Alle grenzen der aarde zullen het gedenken, En zich tot Jahweh bekeren, Alle stammen der heidenen Hem aanbidden!

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Want Jahweh komt het koningschap toe, Hij is de Heerser der volken;

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Hem alleen moeten huldigen alle machten der aarde! Dan buigen zich ook voor Hem neer, die in het stof zijn gezonken, En geen leven meer hebben.

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

Dan zal ook mijn zaad Hem dienen, En van den Heer gaan vertellen aan het volgend geslacht,

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

Zijn goedheid verhalen aan het volk, dat nog geboren moet worden: Dat het Jahweh was, die het volbracht!