Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

¿Para qué están en tumulto las naciones, Y los pueblos maquinan cosas vanas?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Los reyes de la tierra se levantarán, Y gobernantes conspirarán unidos Contra Yavé y contra su Ungido, y dicen:

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

¡Rompamos sus ataduras Y quitemos de nosotros sus cuerdas!

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

El que está sentado en los cielos se reirá. ʼAdonay se burlará de ellos.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Luego les hablará en su furor. Los conturbará en su ira.

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Yo mismo consagré a mi Rey sobre Sion, Mi Montaña Santa.

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Yo promulgaré el decreto. Yavé me dijo: Mi Hijo eres Tú, Yo te engendré hoy.

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Pídeme y te daré los pueblos en posesión, Y como herencia tuya los confines de la tierra.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Los quebrantarás con vara de hierro. Los harás añicos como vasija de alfarero.

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Ahora pues, oh reyes, actúen con sabiduría. Acepten amonestación, jueces de la tierra:

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Sirvan a Yavé con temor Y regocíjense con temblor.

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Besen los pies al Hijo No sea que se enoje y perezcan en el camino, Pues de repente arde su ira. Inmensamente felices son los que se refugian en Él.