Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Ndudzi dzinoitireiko bope? Uye vanhu vanofungireiko zvisina maturo?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Madzimambo enyika azvigadzirira uye vabati vanoungana pamwe chete kuti vazorwa naJehovha, uye kuti vazorwisa Muzodziwa Wake.

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

Vanoti, “Ngatidamburei ngetani dzavo, tigorasa mabote avo.”

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Iye agere pachigaro choushe chokudenga anoseka; Ishe anovadadira.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Ipapo anovatuka mukutsamwa kwake uye anovavhundutsa muhasha dzake, achiti,

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

“Ndakagadza Mambo wangu paZioni, gomo rangu dzvene.”

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Ndichaparidza chirevo chaJehovha, ndichiti: Iye akati kwandiri, “Ndiwe Mwanakomana wangu; nhasi ndava Baba vako.

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Kumbira kwandiri, uye ndichaita kuti ndudzi dzive nhaka yako, migumo yenyika ive yako.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Uchavatonga netsvimbo yesimbi; uchavaputsa kuita zvimedu zvimedu sehari.”

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Naizvozvo, imi madzimambo, ngwarai; munyeverwe, imi vabati venyika.

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Shumirai Jehovha nokutya, uye mufare nokudedera.

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Tsvodai Mwanakomana, kuti arege kutsamwa mukazoparadzwa munzira yenyu, nokuti hasha dzake dzingakurumidza kumuka. Vakaropafadzwa vose vanovanda maari.