Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Kāpēc pagāni trako, un ļaudis domā uz nelietību?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Ķēniņi virs zemes saceļas un valdnieki sadomājās kopā pret To Kungu un pret Viņa svaidīto.

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

Sarausim viņu saites un atmetīsim viņu virves!

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Bet kas debesīs valda, smejas, un Tas Kungs tos tur par nieku.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Tad Viņš runās uz tiem Savās dusmās, un ar Savu bardzību Viņš tos iztrūcinās.

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Bet Es Savu ķēniņu esmu svaidījis pār Ciānu, Savu svēto kalnu.

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Es sludināšu likumu: Tas Kungs uz mani sacījis: tu esi Mans Dēls, šodien Es tevi esmu dzemdinājis.

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Prasi Man, tad Es tev došu tautas par mantību, un pasaules galus par īpašumu.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Tu tos satrieksi ar dzelzs rīksti, kā podnieka trauku tu tos sadauzīsi.

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Nu tad, jūs ķēniņi, paliekat prātīgi, liekaties pamācīties, jūs soģi virs zemes.

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Kalpojiet Tam Kungam ar bijāšanu un priecājaties ar drebēšanu.

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Skūpstāt To Dēlu, lai Viņš nedusmo un jūs bojā neejat uz ceļa, jo drīz Viņa dusmas iedegsies, bet svētīgi visi, kas pie Viņa tveras.