Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

어찌하여 열방이 분노하며 민족들이 허사를 경영하는고

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

세상의 군왕들이 나서며 관원들이 서로 꾀하여 여호와와 그 기름 받은 자를 대적하며

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

우리가 그 맨 것을 끊고 그 결박을 벗어 버리자 하도다

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

하늘에 계신 자가 웃으심이여 주께서 저희를 비웃으시리로다

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

그 때에 분을 발하며 진노하사 저희를 놀래어 이르시기를

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

내가 나의 왕을 내 거룩한 산 시온에 세웠다 하시리로다

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

내가 영을 전하노라 여호와께서 내게 이르시되 너는 내 아들이라 오늘날 내가 너를 낳았도다

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

내게 구하라 내가 열방을 유업으로 주리니 네 소유가 땅 끝까지 이르리로다

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

네가 철장으로 저희를 깨뜨림이여 질그릇 같이 부수리라 하시도다

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

그런즉 군왕들아 너희는 지혜를 얻으며 세상의 관원들아 교훈을 받을지어다

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

여호와를 경외함으로 섬기고 떨며 즐거워할지어다

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

그 아들에게 입맞추라 그렇지 아니하면 진노하심으로 너희가 길에서 망하리니 그 진노가 급하심이라 여호와를 의지하는 자는 다 복이 있도다