Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Was soll das Toben der Völker und das eitle Sinnen der Völkerschaften?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Die Könige der Erde rotten sich zusammen, und die Fürsten halten Rat miteinander gegen den HERRN und den von ihm Gesalbten:

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

»Laßt uns zerreißen ihre Bande und von uns werfen ihre Fesseln!«

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Der im Himmel thront, der lacht, der Allherr spottet ihrer.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Dann aber wird er zu ihnen reden in seinem Zorn und sie schrecken in seinem Ingrimm:

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

»Habe ich doch meinen König eingesetzt auf dem Zion, meinem heiligen Berge!« –

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Laßt mich kundtun den Ratschluß des HERRN! Er hat zu mir gesagt: »Mein Sohn bist du; ich selbst habe heute dich gezeugt.

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Fordre von mir, so gebe ich dir die Völker zum Erbe und dir zum Besitz die Enden der Erde.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Du sollst sie mit eiserner Keule zerschmettern, wie Töpfergeschirr sie zerschlagen!« –

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

So nehmt denn Klugheit an, ihr Könige, laßt euch warnen, ihr Richter der Erde!

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Dienet dem HERRN mit Furcht und jubelt ihm zu mit Zittern!

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Küsset den Sohn, auf daß er nicht zürne und ihr zugrunde geht auf eurem Wege! denn leicht entbrennt sein Zorn. Wohl allen, die bei ihm sich bergen!