Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Pourquoi se démènent les peuples, et les nations agitent-elles de vains projets?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Les rois de la terre se soulèvent, les princes se liguent ensemble contre l’Eternel et son oint.

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

"Brisons disent-ils leurs liens. Rejetons loin de nous leurs chaînes!"

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Celui qui réside dans les cieux en rit, le Seigneur se raille d’eux.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Puis il les apostrophe dans sa colère et, dans son courroux, il les terrifie:

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

"C’Est moi dit-il qui ai consacré mon roi sur Sion, ma montagne sainte!"

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Je veux proclamer ce qui est une loi immuable: "L’Eternel m’a dit: Tu es mon fils, c’est moi qui, aujourd’hui, t’ai engendré!

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Demande-le-moi, et je te donnerai des peuples comme héritage, les confins de la terre pour domaine.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Tu les briseras avec un sceptre de fer, tu les broieras comme un vase de potier."

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Et maintenant, ô rois, sachez comprendre, tenez-vous pour avertis, juges de la terre!

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Adorez l’Eternel avec crainte, et réjouissez-vous en Dieu avec tremblement.

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Rendez hommage au fils, de peur qu’il ne s’indigne, et que vous n’alliez a votre perte; car bien vite sa colère prend feu: heureux tous ceux qui s’abritent en lui!