Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.