< Psalmów 18 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
In finem, puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici huius, in die, qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum eius, et de manu Saul, et dixit: Diligam te Domine fortitudo mea:
2 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adiutor meus, et sperabo in eum. Protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.
3 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Laudans invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
4 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
Circumdederunt me dolores mortis: et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.
5 Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
Dolores inferni circumdederunt me: præoccupaverunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
6 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi: et exaudivit de templo sancto suo vocem meam: et clamor meus in conspectu eius, introivit in aures eius.
7 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
Commota est, et contremuit terra: fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt, quoniam iratus est eis.
8 Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
Ascendit fumus in ira eius: et ignis a facie eius exarsit: carbones succensi sunt ab eo.
9 Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
10 A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
Et ascendit super cherubim, et volavit: volavit super pennas ventorum.
11 Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius: tenebrosa aqua in nubibus aeris.
12 Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
Præ fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis.
13 I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.
14 Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
Et misit sagittas suas, et dissipavit eos: fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
15 I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum: Ab increpatione tua Domine, ab inspiratione Spiritus iræ tuæ.
16 Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
Misit de summo, et accepit me: et assumpsit me de aquis multis.
17 Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me: quoniam confortati sunt super me.
18 Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
Prævenerunt me in die afflictionis meæ: et factus est Dominus protector meus.
19 Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
Et eduxit me in latitudinem: salvum me fecit, quoniam voluit me.
20 Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi:
21 Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
Quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo.
22 Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo: et iustitias eius non repuli a me.
23 Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
Et ero immaculatus cum eo: et observabo me ab iniquitate mea.
24 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius.
25 Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris:
26 Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
et cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
27 Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
Quoniam tu populum humilem salvum facies: et oculos superborum humiliabis.
28 Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
Quoniam tu illuminas lucernam meam Domine: Deus meus illumina tenebras meas.
29 Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
Quoniam in te eripiar a tentatione, et in Deo meo transgrediar murum.
30 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
Deus meus impolluta via eius: eloquia Domini igne examinata: protector est omnium sperantium in se.
31 Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
Quoniam quis Deus præter Dominum? aut quis Deus præter Deum nostrum?
32 On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
Deus qui præcinxit me virtute: et posuit immaculatam viam meam.
33 Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
Qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, et super excelsa statuens me.
34 Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
Qui docet manus meas ad prælium: et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea.
35 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
Et dedisti mihi protectionem salutis tuæ: et dextera tua suscepit me: Et disciplina tua correxit me in finem: et disciplina tua ipsa me docebit.
36 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
Dilatasti gressus meos subtus me: et non sunt infirmata vestigia mea:
37 Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
Persequar inimicos meos, et comprehendam illos: et non convertar donec deficiant.
38 Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
Confringam illos, nec poterunt stare: cadent subtus pedes meos.
39 Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
Et præcinxisti me virtute ad bellum: et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti.
41 Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum: nec exaudivit eos.
42 I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
Et comminuam eos, ut pulverem ante faciem venti: ut lutum platearum delebo eos.
43 Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
Eripies me de contradictionibus populi: constitues me in caput Gentium.
44 Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
Populus, quem non cognovi, servivit mihi: in auditu auris obedivit mihi.
45 Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis.
46 Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltetur Deus salutis meæ.
47 Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis.
48 Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
Et ab insurgentibus in me exaltabis me: a viro iniquo eripies me.
49 Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
Propterea confitebor tibi in nationibus Domine: et nomini tuo psalmum dicam,
50 Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
magnificans salutes regis eius, et faciens misericordiam christo suo David, et semini eius usque in sæculum.

< Psalmów 18 >