< Psalmów 18 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
Für den Vorsänger. Von dem Knecht des HERRN, von David, welcher dem HERRN die Worte dieses Liedes sang, an dem Tage, da der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde errettet hatte, auch aus der Hand Sauls. Er sprach: Ich will dich von Herzen lieben, HERR, meine Stärke!
2 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht; mein Gott ist ein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung.
3 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet!
4 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;
5 Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol )
Stricke der Unterwelt umschlangen mich, es kamen mir Todesschlingen entgegen. (Sheol )
6 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
Da mir angst ward, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien vor ihm drang zu seinen Ohren.
7 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten der Berge wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.
8 Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Munde, Feuerglut brannte daraus hervor.
9 Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;
10 A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.
11 Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
Er machte Finsternis zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken zur Hütte um sich her.
12 Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
Aus dem Glanze vor ihm gingen seine Wolken über von Hagel und Feuerglut;
13 I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
und der HERR donnerte im Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen, Hagel und Feuerglut.
14 Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
Und er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, schleuderte Blitze und schreckte sie.
15 I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
Da sah man Wasserbäche, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von deinem Schelten, o HERR, von dem Schnauben deines grimmigen Zorns!
16 Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
Er streckte [seine Hand] aus von der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;
17 Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;
18 Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze
19 Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.
20 Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;
21 Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,
22 Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
sondern alle seine Verordnungen hatte ich vor Augen und stieß seine Satzungen nicht von mir,
23 Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.
24 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.
25 Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
Gegen den Gütigen erzeigst du dich gütig, gegen den Rechtschaffenen rechtschaffen,
26 Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du!
27 Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
Denn du rettest das elende Volk und erniedrigst die hohen Augen.
28 Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
Ja, du zündest meine Leuchte an; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht;
29 Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauer springen.
30 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
31 Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
Denn wer ist Gott außer dem HERRN, und wer ist ein Fels außer unserm Gott?
32 On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
Der Gott, der mich mit Kraft umgürtete und meinen Weg unsträflich machte;
33 Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
er machte meine Füße den Hirschen gleich und stellte mich auf meine Höhen;
34 Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
er lehrte meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;
35 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stützte mich, und deine Herablassung machte mich groß;
36 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.
37 Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
Ich jagte meinen Feinden nach und holte sie ein und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;
38 Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
ich zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.
39 Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.
40 Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.
41 Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
Sie schrieen, aber da war kein Retter; zum HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.
42 I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
Und ich zerrieb sie zu Staub vor dem Winde, warf sie wie Kot hinaus.
43 Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und setztest mich zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;
44 Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
sobald sie hören, folgen sie mir, die Kinder der Fremde schmeicheln mir;
45 Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
die Kinder der Fremde verzagen und kommen zitternd aus ihren Schlössern.
46 Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
Es lebe der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!
47 Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
Der Gott, der mir Rache verlieh und die Völker unter mich zwang;
48 Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!
49 Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Nationen und deinem Namen singen,
50 Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit.