Psalmów 18
1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
Au chef des chantres. Du serviteur de l’Éternel, de David, qui adressa à l’Éternel les paroles de ce cantique, lorsque l’Éternel l’eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül. Il dit: Je t’aime, ô Éternel, ma force!
2 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
Éternel, mon rocher, ma forteresse, mon libérateur! Mon Dieu, mon rocher, où je trouve un abri! Mon bouclier, la force qui me sauve, ma haute retraite!
3 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Je m’écrie: Loué soit l’Éternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
4 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
Les liens de la mort m’avaient environné, Et les torrents de la destruction m’avaient épouvanté;
Les liens du sépulcre m’avaient entouré, Les filets de la mort m’avaient surpris. (Sheol h7585)
6 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
Dans ma détresse, j’ai invoqué l’Éternel, J’ai crié à mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu devant lui à ses oreilles.
7 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des montagnes frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu’il était irrité.
8 Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
Il s’élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.
9 Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.
10 A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il planait sur les ailes du vent.
11 Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
Il faisait des ténèbres sa retraite, sa tente autour de lui, Il était enveloppé des eaux obscures et de sombres nuages.
12 Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
De la splendeur qui le précédait s’échappaient les nuées, Lançant de la grêle et des charbons de feu.
13 I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
L’Éternel tonna dans les cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix, Avec la grêle et les charbons de feu.
14 Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
Il lança ses flèches et dispersa mes ennemis, Il multiplia les coups de la foudre et les mit en déroute.
15 I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
Le lit des eaux apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par ta menace, ô Éternel! Par le bruit du souffle de tes narines.
16 Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
Il étendit sa main d’en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;
17 Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.
18 Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
Ils m’avaient surpris au jour de ma détresse; Mais l’Éternel fut mon appui.
19 Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
Il m’a mis au large, Il m’a sauvé, parce qu’il m’aime.
20 Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
L’Éternel m’a traité selon ma droiture, Il m’a rendu selon la pureté de mes mains;
21 Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
Car j’ai observé les voies de l’Éternel, Et je n’ai point été coupable envers mon Dieu.
22 Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.
23 Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
J’ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.
24 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
Aussi l’Éternel m’a rendu selon ma droiture, Selon la pureté de mes mains devant ses yeux.
25 Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l’homme droit tu agis selon la droiture,
26 Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.
27 Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
Tu sauves le peuple qui s’humilie, Et tu abaisses les regards hautains.
28 Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
Oui, tu fais briller ma lumière; L’Éternel, mon Dieu, éclaire mes ténèbres.
29 Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.
30 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l’Éternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.
31 Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
Car qui est Dieu, si ce n’est l’Éternel; Et qui est un rocher, si ce n’est notre Dieu?
32 On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
C’est Dieu qui me ceint de force, Et qui me conduit dans la voie droite.
33 Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.
34 Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l’arc d’airain.
35 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
Tu me donnes le bouclier de ton salut, Ta droite me soutient, Et je deviens grand par ta bonté.
36 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.
37 Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
Je poursuis mes ennemis, je les atteins, Et je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.
38 Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
Je les brise, et ils ne peuvent se relever; Ils tombent sous mes pieds.
39 Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.
40 Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j’extermine ceux qui me haïssent.
41 Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
Ils crient, et personne pour les sauver! Ils crient à l’Éternel, et il ne leur répond pas!
42 I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
Je les broie comme la poussière qu’emporte le vent, Je les foule comme la boue des rues.
43 Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
Tu me délivres des dissensions du peuple; Tu me mets à la tête des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m’est asservi.
44 Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
Ils m’obéissent au premier ordre, Les fils de l’étranger me flattent;
45 Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
Les fils de l’étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.
46 Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
Vive l’Éternel, et béni soit mon rocher! Que le Dieu de mon salut soit exalté,
47 Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m’assujettit les peuples,
48 Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
Qui me délivre de mes ennemis! Tu m’élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me sauves de l’homme violent.
49 Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
C’est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Éternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.
50 Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.
