Psalmów 17

1 Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.

Una oración de David. Escucha, Yahvé, mi justa súplica. Presta atención a mi oración que no sale de labios engañosos.

2 Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.

Que mi sentencia salga de tu presencia. Deja que tus ojos miren la equidad.

3 Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.

Has probado mi corazón. Me has visitado en la noche. Me has probado y no has encontrado nada. He resuelto que mi boca no desobedezca.

4 Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.

En cuanto a las obras de los hombres, por la palabra de tus labios, Me he alejado de los caminos de los violentos.

5 Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.

Mis pasos se han mantenido firmes en tus caminos. Mis pies no han resbalado.

6 Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.

Te he invocado, porque tú me responderás, Dios. Poner el oído en mí. Escucha mi discurso.

7 Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.

Muestra tu maravillosa bondad amorosa, tú que salvas a los que se refugian por tu derecha de sus enemigos.

8 Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.

Guárdame como la niña de tus ojos. Escóndeme bajo la sombra de tus alas,

9 Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.

de los malvados que me oprimen, mis enemigos mortales, que me rodean.

10 Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.

Cierran sus corazones insensibles. Con la boca hablan con orgullo.

11 Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.

Ahora nos han rodeado en nuestros pasos. Pusieron sus ojos en arrojarnos a la tierra.

12 Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.

Es como un león ávido de su presa, como si fuera un joven león que acecha en lugares secretos.

13 Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.

Levántate, Yahvé, enfréntate a él. Échalo abajo. Libra mi alma de los malvados con tu espada,

14 Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.

de los hombres por tu mano, Yahvé, de los hombres del mundo, cuya porción está en esta vida. Llenas la barriga de tus seres queridos. Sus hijos tienen mucho, y acumulan riquezas para sus hijos.

15 Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

En cuanto a mí, veré tu rostro en la justicia. Me conformaré, cuando despierte, con ver tu forma.