Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.
