Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!
