Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
