< Psalmów 147 >

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!

< Psalmów 147 >