Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Haleluya! Sungguh, bermazmur bagi Allah kita itu baik, bahkan indah, dan layaklah memuji-muji itu.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
TUHAN membangun Yerusalem, Ia mengumpulkan orang-orang Israel yang tercerai-berai;
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Ia menyembuhkan orang-orang yang patah hati dan membalut luka-luka mereka;
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Ia menentukan jumlah bintang-bintang dan menyebut nama-nama semuanya.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Besarlah Tuhan kita dan berlimpah kekuatan, kebijaksanaan-Nya tak terhingga.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
TUHAN menegakkan kembali orang-orang yang tertindas, tetapi merendahkan orang-orang fasik sampai ke bumi.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Bernyanyilah bagi TUHAN dengan nyanyian syukur, bermazmurlah bagi Allah kita dengan kecapi!
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Dia, yang menutupi langit dengan awan-awan, yang menyediakan hujan bagi bumi, yang membuat gunung-gunung menumbuhkan rumput.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Dia, yang memberi makanan kepada hewan, kepada anak-anak burung gagak, yang memanggil-manggil.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Ia tidak suka kepada kegagahan kuda, Ia tidak senang kepada kaki laki-laki;
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
TUHAN senang kepada orang-orang yang takut akan Dia, kepada orang-orang yang berharap akan kasih setia-Nya.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Megahkanlah TUHAN, hai Yerusalem, pujilah Allahmu, hai Sion!
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Sebab Ia meneguhkan palang pintu gerbangmu, dan memberkati anak-anakmu di antaramu.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Ia memberikan kesejahteraan kepada daerahmu dan mengenyangkan engkau dengan gandum yang terbaik.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Ia menyampaikan perintah-Nya ke bumi; dengan segera firman-Nya berlari.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Ia menurunkan salju seperti bulu domba dan menghamburkan embun beku seperti abu.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Ia melemparkan air batu seperti pecahan-pecahan. Siapakah yang tahan berdiri menghadapi dingin-Nya?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Ia menyampaikan firman-Nya, lalu mencairkan semuanya, Ia meniupkan angin-Nya, maka air mengalir.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Ia memberitakan firman-Nya kepada Yakub, ketetapan-ketetapan-Nya dan hukum-hukum-Nya kepada Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Ia tidak berbuat demikian kepada segala bangsa, dan hukum-hukum-Nya tidak mereka kenal. Haleluya!
