Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
