Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
