< Psalmów 147 >

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!

< Psalmów 147 >