Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.
