Psalmów 147
1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
