< Psalmów 144 >
1 Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.
Blessed be the LORD my strength which teaches my hands to war, and my fingers to fight:
2 Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.
My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdues my people under me.
3 Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?
LORD, what is man, that you take knowledge of him! or the son of man, that you make account of him!
4 Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.
Man is like to vanity: his days are as a shadow that passes away.
5 Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.
Bow your heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.
6 Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.
Cast forth lightning, and scatter them: shoot out your arrows, and destroy them.
7 Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.
Send your hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;
8 Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.
Whose mouth speaks vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.
9 Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.
I will sing a new song unto you, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto you.
10 Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.
It is he that gives salvation unto kings: who delivers David his servant from the hurtful sword.
11 Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;
Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaks vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:
12 Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.
That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the embodiment of a palace:
13 Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.
That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:
14 Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.
That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.
15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.
Happy is that people, that is in such a case: yea, happy is that people, whose God is the LORD.