Psalmów 144
1 Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.
Blessed be the Lord my God, who teacheth my hands to fight, and my fingers to war.
2 Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.
My mercy, and my refuge: my support, and my deliverer: My protector, and I have hoped in him: who subdueth my people under me.
3 Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?
Lord, what is man, that thou art made known to him? or the son of man, that thou makest account of him?
4 Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.
Man is like to vanity: his days pass away like a shadow.
5 Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.
Lord, bow down thy heavens and descend: touch the mountains and they shall smoke.
6 Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.
Send forth lightning, and thou shalt scatter them: shoot out thy arrows, and thou shalt trouble them.
7 Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.
Put forth thy hand from on high, take me out, and deliver me from many waters: from the hand of strange children:
8 Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.
Whose mouth hath spoken vanity: and their right hand is the right hand of iniquity.
9 Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.
To thee, O God, I will sing a new canticle: on the psaltery and an instrument of ten strings I will sing praises to thee.
10 Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.
Who givest salvation to kings: who hast redeemed thy servant David from the malicious sword:
11 Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;
Deliver me, And rescue me out of the hand of strange children; whose mouth hath spoken vanity: and their right hand is the right hand of iniquity:
12 Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.
Whose sons are as new plants in their youth: Their daughters decked out, adorned round about after the similitude of a temple:
13 Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.
Their storehouses full, flowing out of this into that. Their sheep fruitful in young, abounding in their goings forth:
14 Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.
Their oxen fat. There is no breach of wall, nor passage, nor crying out in their streets.
15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.
They have called the people happy, that hath these things: but happy is that people whose God is the Lord.
