Psalmów 140
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;
In finem, Psalmus David. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.
2 Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbierają się na wojnę.
Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.
3 Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. (Sela)
Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.
4 Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.
Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
5 Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. (Sela)
absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.
6 Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.
Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.
7 O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!
Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:
8 Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. (Sela)
Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
9 A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.
Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.
10 Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.
Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.
11 Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.
Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.
12 Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.
Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.
13 A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.
Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.
